Vaak streven we een verandering na omdat we denken dat het een verbetering van onze situatie zal teweegbrengen. Aan de buitenkant kan dat wel zo zijn maar daarom is dat nog niet zo aan de binnenkant, bij onszelf. De reden is dat we vastzitten in onze patronen. Ze functioneren als blinde vlekken en laten ons ons gedrag herhalen in nieuwe contexten. We zitten vast in een cyclus die zich eindeloos dreigt te herhalen, over generaties heen.
Deze patronen zijn geworteld en verankerd in ons lichaam tot diep in onze cellen. Ze resulteren in de automatische reacties van ons zenuwstelsel en hormoonstelsel. Bijvoorbeeld, wanneer we gestrest zijn, produceert ons lichaam cortisol, wat ons helpt om te reageren op de stressor en ons lichaam voorbereidt op de vecht-of-vluchtreactie.
Die zijn echter niet meer aan de orde: vechten noch vluchten zijn effectieve manieren om onze uitdagingen aan te pakken. En dus stapelen zich de stresshormonen op. En ondertussen produceren we dan cortisol. Goed voor de korte termijn stresshormonen weg te werken maar niet goed als die blijft duren. Dan leidt het tot een verminderd immuunsysteem en een verhoogd risico op gezondheidsproblemen en functioneren onze hersenen minder goed. Hier zien we de nood aan het doorbreken van stress-stimuli.
Daar hoeft de hele wereld niet voor te veranderen: we kunnen zelf leren anders omgaan met stressimpulsen. Ons denken daarrond zet immers de hele winkel in gang. In coaching pakken we het dan ook daar aan.
Die zijn echter niet meer aan de orde: vechten noch vluchten zijn effectieve manieren om onze uitdagingen aan te pakken. En dus stapelen zich de stresshormonen op. En ondertussen produceren we dan cortisol. Goed voor de korte termijn stresshormonen weg te werken maar niet goed als die blijft duren. Dan leidt het tot een verminderd immuunsysteem en een verhoogd risico op gezondheidsproblemen en functioneren onze hersenen minder goed. Hier zien we de nood aan het doorbreken van stress-stimuli.
Daar hoeft de hele wereld niet voor te veranderen: we kunnen zelf leren anders omgaan met stressimpulsen. Ons denken daarrond zet immers de hele winkel in gang. In coaching pakken we het dan ook daar aan.
En algauw gaan we grijpen naar compensaties zoals het eten van 'zoetigheid'. De winkels puilen ervan uit! Dat resulteert in de productie van dopamine, een neurotransmitter die geassocieerd wordt met beloning en plezier. Wanneer we iets doen dat ons beloont, zoals het eten van iets lekkers, het bereiken van een doel of het krijgen van erkenning, dan wordt er dopamine vrijgegeven in ons brein, wat ons een gevoel van voldoening geeft. Dit kan ons aanmoedigen om dat gedrag te herhalen.
Maar als we afhankelijk worden van die beloning, kunnen we ons gedrag laten bepalen door de zoektocht naar dopamine, wat kan leiden tot verslavingen en andere problemen.
Maar als we afhankelijk worden van die beloning, kunnen we ons gedrag laten bepalen door de zoektocht naar dopamine, wat kan leiden tot verslavingen en andere problemen.
Daarom is het belangrijk om te beseffen dat onze gedachten, gevoelens en gedragingen niet los van elkaar staan, maar onderdeel zijn van een complex systeem. Wanneer we ons bewust worden van onze patronen en de bijbehorende hormonale effecten, kunnen we beginnen met het herprogrammeren van onze reacties op stressvolle situaties en het opnieuw koppelen van beloningen aan positief gedrag.
Door de binnenkant te veranderen, kunnen we duurzame veranderingen aan de buitenkant teweegbrengen en een gezonder, gelukkiger leven leiden.
Kunnen we dat? Kunnen wij onze gewoonten en patronen doorbreken? Kunnen wij transformeren? Zeker. Dat het mogelijk tonen onze deelnemers aan het Authentiek en verbindend leiderschap. Neem een kijkje!
Door de binnenkant te veranderen, kunnen we duurzame veranderingen aan de buitenkant teweegbrengen en een gezonder, gelukkiger leven leiden.
Kunnen we dat? Kunnen wij onze gewoonten en patronen doorbreken? Kunnen wij transformeren? Zeker. Dat het mogelijk tonen onze deelnemers aan het Authentiek en verbindend leiderschap. Neem een kijkje!